ประวัตไอ่หรั่ง

ผม ชื่อ โชกุน ด้วยความที่หน้าตาตอนเด็กผม้หมือนฝรั่ง เพื่อนๆเลยเรียกว่า ไอ้หรั่ง ผมเป็นคนที่ใจร้อน ทำอะไรนิ่งๆนานๆไม่ได้ ผมเคยเกเร เคยทำผิดซ้ำแล้วซ้ำเหล่า จนเรียนไม่จบหยุดแค่ ม.2 เทอมหนึ่ง ออกมาทำงานกับลุง งานรับเหมาก่อสร้าง ได้แค่วันละ 280-300บ. ทำอยู่ประมาณ 4 ปี จนผมอายุ 18 ปี ได้มีโครงการดีๆที่ ทางอบต.พิมานเชิญชวนให้เข้าร่วม ผมได้กลับเข้ามาเรียนอีกครั้งยอมรับตอนแรกๆผมเขียบชื่อตัวเองแทบไม่ถูก มือไม้ของผมไม่ได้จับปากกามา4 ปี จับแค่คุปูน จนตอนนี้ผมเริ่มมีโอกาสในการเข้ามาทำงานที่กรุงเทพ ทุกๆอย่างที่ทาง รร.มอบให้ไม่ใช่แค่การศึกษาแต่มันคือแสงๆสว่างเล็กๆที่ทำให้ผมเริ่มต้นที่จะก้าวต่อไป …..หรั่ง